Aku diam melihatmu hujan
Melihat butir-butirmu turun
Melihat benar kilauanmu
Melihat tembus telusmu
Larimu ke bumi dengan rela
Larimu bukan dihalau langit
Diam lagi aku dan bertanya
Kenapa?
Mahunya kau hujan terjun ke tanah
Tanah hitam, kelam dan kotor
Dipijak-pijak kaki manusia
Dielak-elak dengan payung dan teduhan
Hilang kilau, hilang telus
Hilang suci, hilang cantik
Hanya kerana tanah
Yang memanggil-manggil
Tidak senangkah di sana?
Dilambung-lambung baldu biru
Diulit-ulit bayu
Dikejar-kejar angin?
Aku terus melihat kau
Bagai berlumba jatuh ke tanah
Bagai kau senyum
Bagai kau puas
Fikirku, aku kagum denganmu
Kau tak pernah berhenti
Kau pergi dan kau datang lagi
Kau pasti kembali
Fikirku, indahmu asli
Indahmu bukan kerana curahanmu
Indahmu bukan kerana segarmu
Indahmu kerana tanahmu bahagia
Fikirku, cintamu itu satu
Hilang ajaibmu
Hilang definisi dirimu
Kerana mahumu bersatu dengan tanah
Aku diam melihatmu hujan dan bertanya
Benarkah?
Your Verselet
2 years ago
0 comments:
Post a Comment
You Might Like..